The comparison of the effects of different nutrition education methods on nutrition knowledge level in high school students

Abstract

Purpose: Adolescence is an important life period and has crucial importance for the development of appropriate eating habits and a healthy diet. Nutritional interventions may help improving diet and thus may provide prevention from the development of lifestyle related diseases during both adolescence and in the future. This educational intervention study with a pretest-posttest design aimed to evaluate the effectiveness of different nutrition education methods on nutrition knowledge levels among adolescents. Methods: A total of 216 students from 3 high schools in Usküdar, Istanbul were randomly assigned to three different educational intervention method groups (video-mediated, peer-directed, and visual aids), each consisting of 36 students to compare the effectiveness with the traditional education method. The nutrition knowledge level of adolescents was evaluated with the Adolescent Nutrition Knowledge Questionnaire (ANKQ) before and after interventions Results: All of the intervention methods provided significantly increased post-test total scores when compared to pretest scores (p<0.05). Peer-led and visual tools mediated nutrition education were significantly related to increased posttest scores compared to traditional nutrition education (p<0.05). Conclusion: Repetitive interventions, follow-ups regarding sustainability and evaluation of behavioral changes are recommended for future studies.

Amaç: Adölesan dönem yaşamın önemli bir dönemidir ve uygun beslenme alışkanlıklarının geliştirilmesi ve sağlıklı bir diyet oluştrulması için büyük önem taşımaktadır. Beslenme müdahalelerinin, diyetin iyileştirilmesine yardımcı olabileceği, böylece hem adölesan dönemde hem de gelecekte yaşam tarzı ilişkili hastalıklarının gelişmesini engelleyebilmektedir. Öntest-sontest tasarımlı bu eğitsel müdahale çalışması, farklı beslenme eğitimi yöntemlerinin lise öğrencilerinin beslenme bilgi düzeylerine olan etkisini değerlendirmeyi amaçlamıştır. Yöntem: İstanbul ili Üsküdar ilçesinde gönüllü olan 3 liseden toplam 216 öğrenci, her biri 36 kişiden oluşan müdahale gruplarına (video aracılı, akran yönlendirmeli ve görsel araç kullanılan) rastgele atanmış ve her bir yöntemin beslenme bilgi düzeyine etkisi geleneksel eğitim yönteminin etkinliği ile karşılaştırılmıştır. Her bir eğitim öncesi ve sonrası Adolesan Beslenme Bilgi Düzeyi Anketi (ABBID) ile ergenlerin beslenme bilgi düzeyleri değerlendirilmiştir. Bulgular: Son test puanlarının tüm müdahale yöntemlerinde ön test puanlarına göre anlamlı olarak arttığı saptanmıştır (p<0.05). Akran yönlendirmeli ve görsel araç kullanılan beslenme eğitimi, geleneksel beslenme eğitimine kıyasla belirgin olarak artmış test skorları ile sonuçlanmıştır (p<0.05). Sonuç: Gelecekteki çalışmalar için tekrarlayan, uzun vadede kalıcılığı izleyen ve davranış değişikliklerinin de değerlendirildiği müdahaleler önerilmektedir.