Effect of three bioceramic-based root-end filling materials on bacterial leakage of Enterococcus Faecalis
Yükleniyor...
Tarih
2023
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Türk Endotonti Derneği
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Aim: This study aimed to evaluate the effects of three different root-end filling materials, Mineral Trioxide Aggregate (MTA), EndoSequence BioCeramic Root-end Repair (EBCRR), and Biodentin, on bacterial leakage of Enterococcus faecalis. Materials and Methods: Sixty-six single-rooted human mandibular premolars with single canals were prepared up to 40#/.04 and filled with bioceramic-based Endosequence-BC sealer and 40# BC cones using the single cone method. After the setting, 60 teeth were randomly allocated to the experimental, 3 to positive, and 3 to negative control groups. After resecting the apical 3 mm, 3 mm depth cavities were prepared using an ultrasonic tip. The retrograde cavities were filled with MTA, EBCRR, and Biodentin, with 20 teeth in each experimental group. The teeth were fixed in Eppendorf tubes and sterilized with ethylene oxide. Suspensions of standard E. faecalis strains (ATCC29212) were coronally introduced, and Eppendorf tubes were fixed in sterile glass vials filled with brain heart infusion medium for bacterial growth. The medium was checked daily for turbidity. The observation was continued until there was no growth for 2 consecutive weeks. The samples with turbidity were identified, and checked whether the microorganism was E. faecalis or not. Each sample was scored according to the week the turbidity was observed (e.g., 1 point for the first week, 2 points for the second week). Samples with no growth were given the highest score. The Kruskall-Wallis test was used for statistical analyses. The significance level was set as p<0.05. Results: After 18 weeks (126 days) of follow-up, bacterial growth was detected in all groups except the negative control group. The scores were 8.60±6.23 for MTA, 7.35±3.34 for EBCRR, and 6.95±3.59 for Biodentin. The difference between the groups was insignificant (p=0.822). Conclusion: Although the MTA group had the least bacterial leakage during the follow-up period, none of the tested bioceramic-based root-end materials could prevent bacterial leakage of E. faecalis.
Amaç: Bu çalışmanın amacı, üç farklı kök ucu dolgu maddesi olan Mineral Trioksit Aggregat (MTA), EndoSequence BioCeramic Root-end Repair (EBCRR), ve Biodentin’in Enterococcus faecalis’in bakteriyel sızıntısı üzerindeki etkilerinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışmada 66 adet tek köklü ve kanallı insan alt küçük azı dişi kullanılmıştır. Apikal genişlikleri 40#/.04 olacak şekilde hazırlanan dişler biyoseramik esaslı Endosequence-BC sealer ve 40# BC konlar kullanılarak, tek kon yöntemi ile dolduruldu. Kök kanalı dolgusu sertleştikten sonra 60 tanesi deney grubunda, 3’er tanesi pozitif ve negatif kontrol grubunda olacak şekilde rastgele ayrıldı. Apikal 3 mm’lik kısımları rezeke edilen dişlerde ultrasonik uç yardımı ile 3 mm derinliğinde retrograd kaviteler hazırlandı ve her deney grubunda 20 diş olacak şekilde sırası ile MTA, EBCRR ve Biodentin ile dolduruldu. Dişler ependorflar içine sabitlenerek etilen oksit gazı ile steril edildi. Standart E. faecalis suşlarından (ATCC29212) elde edilen süspansiyonların enjekte edildiği ependorflar, bakteriyel büyüme için köklerin ucu besiyerine temas edecek şekilde beyin kalp infüzyon besiyeri yerleştirilmiş steril cam tüpler içinde sabitlendi. Günlük kontroller yapılarak besiyerinde bulanıklaşma olup olmadığı kontrol edildi. Üst üste 2 hafta üreme olmayana kadar gözleme devam edildi. Bulanıklaşma görülen örneklerin identifikasyonu yapılarak üreyen mikroorganizmanın E. faecalis olup olmadığı belirlendi. Sızıntının meydana geldiği haftaya göre her numune skorlandı (Ör; 1. haftada üreme olduysa 1 puan, 2. haftada olduysa 2 puan vs.). Üreme olmayan numunelere ise en yüksek skor verildi. Gruplar arası kıyaslamaların istatistiksel değerlendirmesinde Kruskall-Wallis testi kulanıldı. Anlamlılık sınırı p<0.05 olarak belirlendi. Bulgular: 18 hafta (126 gün) süren takipte, negatif kontrol grubu haricide tüm gruplarda üreme tespit edildi. Skorlar MTA için 8.60±6.23, EBCRR için 7.35±3.34, Biodentin için 6.95±3.59 olarak kaydedildi. Gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark gözlenmedi (p=0.822). Sonuç: Takip süresi boyunca en az bakteriyel sızıntı MTA grubunda olsa da test edilen biyoseramik esaslı kök ucu dolgu maddelerinden hiçbiri E. Faecalis’in bakteriyel sızıntısını önleyememiştir.
Amaç: Bu çalışmanın amacı, üç farklı kök ucu dolgu maddesi olan Mineral Trioksit Aggregat (MTA), EndoSequence BioCeramic Root-end Repair (EBCRR), ve Biodentin’in Enterococcus faecalis’in bakteriyel sızıntısı üzerindeki etkilerinin değerlendirilmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışmada 66 adet tek köklü ve kanallı insan alt küçük azı dişi kullanılmıştır. Apikal genişlikleri 40#/.04 olacak şekilde hazırlanan dişler biyoseramik esaslı Endosequence-BC sealer ve 40# BC konlar kullanılarak, tek kon yöntemi ile dolduruldu. Kök kanalı dolgusu sertleştikten sonra 60 tanesi deney grubunda, 3’er tanesi pozitif ve negatif kontrol grubunda olacak şekilde rastgele ayrıldı. Apikal 3 mm’lik kısımları rezeke edilen dişlerde ultrasonik uç yardımı ile 3 mm derinliğinde retrograd kaviteler hazırlandı ve her deney grubunda 20 diş olacak şekilde sırası ile MTA, EBCRR ve Biodentin ile dolduruldu. Dişler ependorflar içine sabitlenerek etilen oksit gazı ile steril edildi. Standart E. faecalis suşlarından (ATCC29212) elde edilen süspansiyonların enjekte edildiği ependorflar, bakteriyel büyüme için köklerin ucu besiyerine temas edecek şekilde beyin kalp infüzyon besiyeri yerleştirilmiş steril cam tüpler içinde sabitlendi. Günlük kontroller yapılarak besiyerinde bulanıklaşma olup olmadığı kontrol edildi. Üst üste 2 hafta üreme olmayana kadar gözleme devam edildi. Bulanıklaşma görülen örneklerin identifikasyonu yapılarak üreyen mikroorganizmanın E. faecalis olup olmadığı belirlendi. Sızıntının meydana geldiği haftaya göre her numune skorlandı (Ör; 1. haftada üreme olduysa 1 puan, 2. haftada olduysa 2 puan vs.). Üreme olmayan numunelere ise en yüksek skor verildi. Gruplar arası kıyaslamaların istatistiksel değerlendirmesinde Kruskall-Wallis testi kulanıldı. Anlamlılık sınırı p<0.05 olarak belirlendi. Bulgular: 18 hafta (126 gün) süren takipte, negatif kontrol grubu haricide tüm gruplarda üreme tespit edildi. Skorlar MTA için 8.60±6.23, EBCRR için 7.35±3.34, Biodentin için 6.95±3.59 olarak kaydedildi. Gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark gözlenmedi (p=0.822). Sonuç: Takip süresi boyunca en az bakteriyel sızıntı MTA grubunda olsa da test edilen biyoseramik esaslı kök ucu dolgu maddelerinden hiçbiri E. Faecalis’in bakteriyel sızıntısını önleyememiştir.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Bioceramics, Root-End Filling, Bacterial Leakage, Enterococcus Faecalis, Biyoseramik, Kök Ucu Dolgusu, Bakteriyel Sızıntı, Enterococcus Faecalis
Kaynak
15. Uluslararası Türk Endotonti Derneği Kongresi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
Sayı
Künye
Çiftçioğlu, E., Arıcan, B., Işık, V., Sertel Şelale, D., & Atalık, K. (2023). Effect of three bioceramic-based root-end filling materials on bacterial leakage of Enterococcus Faecalis. 15. Uluslararası Türk Endotonti Derneği Kongresi (pp. 77-79). Türk Endotonti Derneği.
